Jeżeli ktoś jest jedynie domowym majsterkowiczem może nie mieć bladego pojęcia czym jest śruba rzymska, a już na pewno nigdy jej nie używał.
Wyjaśnię więc, że jest to narzędzie składające się z dwóch prętów, które połączone jest podłużną nakrętką. Po dwóch stronach pręty mają gwinty, dzięki którym możliwe jest naciąganie prętów przez obroty nakrętki.
Innym rodzajem śrub rzymskich są te jednoprętowe. Pręt jest odpowiednio nagwintowany, a dzięki dwóm nakrętkom o przeciwnym gwintom, działa w tym samym zastosowaniu co śruba dwuprętowa.
Narzędzie to wykorzystywane jest przede wszystkim w budownictwie do ściągania ścian lub filarów, ale także do innych czynności, jak na przykład naciąganie sieci trakcyjnych tramwajowych, czy w żeglarstwie do naciągania want.
Warto wiedzieć, że na podobnej zasadzie co śruby rzymskie zbudowane są człony żeliwnych kaloryferów, które można wówczas skręcać i dociskać do siebie.
Stalowe liny tworzy się ze specjalnie skręconych stalowych drutów, najczęściej dziewiętnastu lub trzydziestu siedmiu. Stalowe liny dzielimy na dwuskrętne przeciwzwite i współzwite. Różnica między nimi polega na tym, że w tych pierwszych druty w żyłach skręcone są w przeciwnym kierunku co żyły, a w drugich kierunek jest ten sam. Liny przeciwzwite są bardziej sztywne, jednak w przeciwieństwie do bardziej elastycznych współzwitych, nie mają tendencji do samorozwijania.
